ใบหูซึ่งบินได้

ใบหูซึ่งบินได้

ด้วยความประทับใจ ในหญิงสาว
ซึ่งบ่งบอกเรื่องราวแห่งหัวใจ
ด้วยใบหูและการรับฟัง
หญิงสาวที่มีใบหูซึ่งบินได้

ใบหูซึ่งบินได้

9 ตุลาคม 2549


ความประทับใจมักส่งผลต่อแรงบันดาลใจอีกมากมายในชีวิตผู้คน ผมก็เป็นหนึ่งในสาวกของกฎเกณฑ์นี้ ครั้งหนึ่งจำได้ว่ามีภาพยนตร์การ์ตูน สร้างเรื่องราวให้ตัวละครเป็นช้างน้อยสีฟ้าตัวหนึ่ง มีใบหูซึ่งสามารถโบยบินได้ ด้วยความงามของเรื่องราวที่เห็น ไม่สามารถทำให้ผมจดจำอะไรได้มากไปกว่า ช้างประหลาดซึ่งบินได้ด้วยใบหู แต่เพราะผมจดจำเรื่องราวเหล่านี้ได้ติดในหัวใจ หลังจากบอกหญิงสาวคนหนึ่งว่า เธอเป็นผู้หญิงที่น่าจะบินได้ เพราะเธอมีใบหูซึ่งเหมาะสมต่อการโบยบิน

ผมจดจำช้างบินได้ด้วยใบหู ท่ามกลางความประทับใจมากมายผ่านเรื่องราวของหญิงสาวคนนี้ นานนับสิบปีซึ่งผมจะรับรู้เรื่องราวบางอย่างด้วยความทรงจำ หลายครั้งที่ผมนึกถึงเธอ ในท่ามกลางคืนวันของความทุกข์ ไม่มีสิ่งใดเจ็บปวดไปกว่าความโดดเดี่ยว ความทุกข์ที่โดดเดี่ยวก็เช่นเดียวกับความทรงจำในชีวิตอันย่ำแย่ เมื่อครั้งหนึ่งความเจ็บปวดทำให้ผมไม่เข้าใจว่าตัวเองต้องการสิ่งใด ผมโทรหาเธอในหัวค่ำของคืนที่ชีวิตย่ำแย่ เธอถามในโทรศัพท์ว่าผมอยู่ที่ไหนเธอจะไปหา

ในท่ามกลางบรรยากาศของร้านกาแฟ จากจุดเริ่มต้นละแวกอุรุพงษ์ถึงสีลม ผมพยายามลำดับความรู้สึกนึกคิด ว่าผมอยากจะเล่าอะไรให้เธอฟังและไม่อยากเล่าอะไรให้เธอฟัง แต่เมื่อเธอมาถึงผมกลับเล่าทุกเรื่องราวแห่งความเจ็บปวดให้เธอฟัง ท่ามกลางสิ่งที่วนเวียนอยู่กับการเฝ้ารับฟัง ผมบ่นทุกเรื่องราวและเล่าทุกชั่วขณะของความทุกข์ กว่าที่ตัวเองจะได้สติตอนตีสาม บางครั้งเคยย้อนกลับมานึกถึงว่าผมเมากาแฟหรือเมาความทุกข์ จนกระทั่งไม่ได้สนใจอะไรมากไปกว่าอธิบายสิ่งทุกข์ใจ เมื่อเธอพูดขึ้นว่า ไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้ฟังเพลงอะไรก็โดนใจไปหมดนะแหละ ตอนนี้จะได้ยินแต่เพลงอกหักอยู่ตลอดเวลา

คืนนั้นเธอกลับไปพร้อมความเจ็บปวดอ่อนล้าของผมตอนตีสี่ เพื่อเธอจะกลับมาทำงานตอนเจ็ดโมงเช้า ขณะที่ผมเฝ้าขอบคุณเธอมาหลายปีสำหรับสิ่งที่มีค่าในครั้งนั้น ผมจำได้ดีถึงภาพครั้งแรกที่เห็นเธอ เธอเป็นผู้หญิงตัวสูง พร้อมท่าเดินอย่างมาดมั่นแม้จะหลบหลังเพื่อนผู้หญิงกลุ่มใหญ่ ขึ้นชั้น 2 ตึกกิจกรรม ธรรมศาสตร์ มาเพื่อเป็นอาสาสมัครงานตุลา ไม่มีภาพของชีวิตอุดมคติในทุกครั้งที่พูดคุยกับเธอ ไม่มีภาพของท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ ไม่มีความใฝ่ฝันอันยิ่งใหญ่ วันนี้ผมลืมไปว่าเธอจบเอกอะไร แต่ผมจำได้ว่าเธอเรียนวารสารศาสตร์ คณะที่อุดมไปด้วยความใฝ่ฝันและก้าวย่างของจินตนาการแห่งอนาคต แต่สำหรับเธอ ผมไม่เคยเห็นเธอใฝ่ฝันมากไปกว่าการรับฟังน้ำเสียงของคนอื่น และความเชื่อมั่นว่าจะดูแลชีวิตคนรอบข้างเธอให้ดีที่สุด

ครั้งหนึ่งมีเพื่อนผู้ชายพูดชมเธอ ด้วยการบอกเธอว่า เธอเป็นผู้หญิงที่พูดคำว่า ไอ้เหี้ย ได้เพราะที่สุดตั้งแต่เขาเกิดมา น้ำเสียงลากยาวเท้าเรื่องราวปนเสียงออดอ้อนบางอย่าง วันนั้นผมเชื่อว่า เธอเป็นหญิงสาวที่พูดคำนี้ได้เพราะที่สุดในโลก แม้กระทั่งวันนี้ผมก็ยังคงเชื่อมั่นเช่นนั้น

วันงานแต่งงานของเธอในค่ำคืนวันหนึ่ง ผมไม่ได้ไปร่วมงาน ไม่ใช่เพราะไม่มีเวลา ไม่ใช่เพราะไม่มีเงินใส่ซองในงานเลี้ยง หรือไม่มีมุขเด็ดกล่าวอวยพรเจ้าบ่าวเจ้าสาว แต่เพราะผมมีคำถามในใจบางอย่าง ขณะที่ผมโทรศัพท์ขอโทษเธอในค่ำคืนนั้น ด้วยข้ออ้างว่ามีธุระวุ่นวายกับงานที่ไม่เสร็จสิ้น ผมอ้างว่าคงต้องใช้เวลาเยอะในการคลี่คลายงานที่กองอยู่ ทั้งที่โกหกแต่ผมก็รับรู้ถึงความแย่ซึ่งปรากฏตัวในใจ แต่เพราะผมไม่รู้ว่าจะทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ใดมอบให้กับเธอได้ ในวันที่พิเศษสุดของชีวิตหญิงสาว ในค่ำคืนอันงดงามที่ไม่ผมสามารถหาของขวัญมอบให้เธอ

บ่อยครั้งที่มีโอกาสอ่านบทสัมภาษณ์ในชีวิตเธอ จากหน้าที่การทำงาน จากรายละเอียดของชีวิตทางธุรกิจ ในงานซึ่งเธอรับผิดชอบ ในความฝันบางอย่าง และในแต่ละภารกิจของชีวิตเธอ นานปีกว่าจะมีโอกาสนั่งกินข้าวและบอกเล่าเรื่องราวในชีวิตให้กันฟัง วันนี้ผมรู้ว่าเธอเติบโตขึ้นมาท่ามกลางแสงแดดและสายลม ที่เธอได้โอกาสในการโบยบิน ผมรู้ว่าเธอได้พยายามทำสิ่งที่รับผิดชอบให้ดีที่สุด

นานหลายปีกว่าจะรับรู้และเข้าใจว่า ใบหูที่ใหญ่ของเธอ อาจเป็นคุณสมบัติพิเศษในยามอยู่กับผู้คน เป็นใบหูที่คอยรับฟังเรื่องราวมากมาย จากน้ำเสียงและหัวใจของคนแต่ละคน ผมเชื่อมั่นอยู่เสมอว่า เธอเป็นหญิงสาวที่มีความพิเศษอยู่ในตัวตนของชีวิต วันนี้ผมจำได้พร้อมทั้งเรียนรู้เรื่องราวของความทรงจำ จดจำในทุกขณะเวลาของชีวิตเพื่อน แม้จะห่างไกลกันในแต่ละภารกิจ หรือห่างกันแต่ละระยะทางของชีวิต แต่ผมยังจำได้พร้อมน้ำเสียงที่เธอบอกกล่าวว่าหลังการคุยโทรศัพท์ ว่าตอนนี้เธออยากมีลูก วันนี้เธอเตรียมพร้อมที่จะเป็นแม่คน

ผมคิดว่าสักวันหนึ่ง จะมีช้างน้อยตัวเล็ก ซึ่งมีใบหูคล้ายแม่ช้างใบหูใหญ่ โบยบินท่ามกลางความงดงามของชีวิต และผมจะได้มีโอกาสเห็นและจดจำเธอ ช้างน้อยซึ่งมีใบหูโบยบินไปสู่ความงดงาม และผมคิดว่าวันนี้ ผมรู้แล้วว่าผมมีของขวัญที่ดีที่สุด สำหรับมอบให้หญิงสาวคนนี้ได้แล้ว หญิงสาวคนที่ผมเชื่อว่า เธอจะมีวิธีบอกสอนให้ช้างน้อยสีฟ้า รู้จักการใช้ใบหูโบยบินสู่ความฝัน และโบยบินท่ามกลางผู้คน